ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΠΙΣΩ! (απόσπασμα)

Θέλω να πάρω πίσω
τους Ιερούς Πολύτιμους
τους θησαυρούς,
πού οι σκοτεινοί αιώνες
μας τους έχουνε κλέψει.

Θέλω να πάρω πίσω
της Μάνας μου το γάλα,
να σβήσουνε οι Γαλαξίες
και τα Άστρα! 

Δες, GRIFFITH OBSERVATORY *

Θέλω να πάρω πίσω
του Πατέρα μου το σπέρμα,
να σβήσει η Σελήνη και ο Ήλιος! 

Θέλω να πάρω πίσω
του Κενταύρου του
Χείρωνα τα πλούσια τα δώρα,
τους Τιτάνες από τα Τάρταρα
να τους ξεκλειδώσω,
και ν’ αφήσω ελεύθερη την νόσο,
έτσι, την αχαριστία ακριβά να την πληρώσω…
Του Ομήρου το φως πίσω να του δώσω.
Του Αχιλλέα το κορμί με αθάνατο
νερό όλο να τ’ αλείψω.
Θέλω τον Εφιάλτη πίσω να γυρίσω.
Θέλω τις λέξεις Π ρ ο δ ο σ ί α,
Ψ ε υ τ ι ά, Ζ ή λ ι α,
Ε γ ω ι σ μ ό, Δ ι χ ό ν ο ι α(!)
Απ’ τις καρδιές
και λεξικά να σβήσω!
Με Ειλικρίνεια,
Αγάπη κι Ομόνοια
να τις αντικαταστήσω!

Θέλω ξανά να κάνω
την Μάνα φίλο με τον Ήλιο!
Θέλω του Αρχιμήδη
τους κύκλους
να Ταράξω
και να του τις πάρω πίσω.
Του Δημοκράτη
τα άτομα
να τα πάρω,
να τα κρύψω!

Θέλω το ποτήρι,
απ’ τού Σωκράτη
τα χείλη να τραβήξω.
To κώνειο
στους άδικους να το ποτίσω!
Θέλω να δώ Βουκέφαλο,
Αλέξανδρο,
να απορροφούν δυνάμεις,
από Μάνα,
από Πατέρα
κι απ’ τον Ήλιο.

Θέλω να έρθει μια καινούρια μέρα.
Θέλω να δω την άσπρη περιστέρα,
να της προσθέσω την ουρά!
Σε μένανε την δωρίσανε
οι Συμπληγάδες πέτρες.

Θέλω τον Περσέα,
με την Ανδρομέδα
να έρθουν να ξεφαντώσουν.
Θέλω στους πλουσιότατους,
τους μεγάλους Ιερούς,
στους Περσικούς
τους γάμους να χορέψουν!....
Ο Περσέας
Ο αρχαιότερος Ήρωας,
ο Γενάρχης των Περσειδών!
«Βλέπε Θεογονικοί μύθοι, σελίδα 229.»

Θέλω να πάρω πίσω αυτά που έχασα,
που τα χέρια μου δεν τ’ άγγιξαν.
Να τα δουν τα μάτια μου δεν πρόφτασαν!
Διαπέρασαν μέσα στον Νου
σαν αστραπή,
μες’ στην καρδιά
και μες’ στην σκέψη,
που μου αγγίζουν
την ψυχή και το στομάχι.
Την ώρα που άνοιγα
κι έκλεινα τα βλέφαρα,
ελαφρά...
μες’ στην μεγάλη σιωπή.
Στης σιωπής τα βάθη,
που δεν έχει τέλος,
ούτε αρχή.

Η γνώση ποτέ δεν τελειώνει...
Με βρήκαν Αμερόληπτο,
ταχέα ήρθαν όλοι οι Θησαυροί,
έκαναν στην ψυχή μου εισβολή.
Χωνεύτηκαν μέσα στα οστά,
μέσα στην σάρκα. 

Τώρα δεν θέλουνε να φύγουν!
Δεν θέλουν να φύγουν!
Κάθε μια μέρα που περνά,
Πολυπληθαίνουν!!!.
Πολυπληθαίνουν!!!.
Μοιάζουν σαν τα απέραντα
θησαυροφυλάκια
της Περσεπόλεως!!!!



Written by Σταύρος Σιταράς Ομηρίδης
Copyright 588 12 Σ Σ Ο 2001
6/27, 10:00pm